Ik lust bijna niets: hoe ARFID eruitziet (en wat je eraan kunt doen)
Misschien heb je het nooit zo genoemd, maar als jij al jaren worstelt met eten – omdat je bijna niets lust, omdat bepaalde structuren je enorm tegenstaan, of omdat je walgt van stukjes, velletjes of eten dat door elkaar zit – dan is de kans groot dat je te maken hebt met ARFID. Een eetstoornis die verrassend vaak voorkomt, maar waar nog steeds weinig over gesproken wordt. Het is zelfs nog een beetje een taboe.
Je doet er waarschijnlijk alles aan om niet op te vallen. Misschien neem je liever je eigen eten mee naar een bijeenkomst, zodat je niet dat schijfje komkommer van het broodje hoeft te vissen tijdens een werklunch. Je eet thuis altijd hetzelfde en kiest op je brood standaard dat ene beleg dat veilig voelt. Spontaan ergens blijven eten? Geen denken aan. Eerst de menukaart grondig bekijken – en dan nog twijfel je.
Andere mensen vinden uit eten gaan gezellig. Bij jou levert het van tevoren al spanning en stress op. Je vraagt je af wat er op de kaart staat, of er überhaupt iets is dat je lust. Misschien voel je je bezwaard of schaam je je. Je probeert het te verbergen, maar ondertussen kost het je enorm veel energie en beïnvloedt het je dagelijks leven.
Wat is ARFID?
ARFID staat voor Avoidant/Restrictive Food Intake Disorder. In gewone taal: je lust ontzettend veel dingen niet. Alleen al het zien of ruiken van bepaald eten kan walging oproepen. Het idee om het in je mond te stoppen is voor sommigen ondenkbaar. Voor de één zijn het stukjes of velletjes, voor de ander juist combinaties of structuren. En weer anderen gruwelen van eten dat door elkaar heen zit.
ARFID kent veel verschillende varianten – maar de uitkomst is vaak hetzelfde: eten is een strijd. Het gaat over veiligheid, controle, afkeer – en vaak pure overleving. Eten voelt voor jou niet veilig, of je hebt zó’n sterke afkeer dat het echt niet lukt. Voor buitenstaanders lijkt het misschien kieskeurig gedrag, maar jij weet wel beter. Je lust het gewoon écht niet.
Waarschijnlijk heb je ooit een nare ervaring gehad met bepaald eten – iets dat je zo vies vond, dat je lichaam direct protesteerde. Je verslikte je, werd misselijk of schrok ergens van. Sindsdien protesteert je lijf telkens weer. Je lichaam reageert alsof het vergif is. Alleen al de gedachte dat je het in je mond moet stoppen, kan al voldoende zijn om te kokhalzen.
Hoe uit ARFID zich?
ARFID maakt je vaak een meester in aanpassen en verbergen. Misschien eet je nog maar een handvol veilige producten, vermijd je alles wat een ‘rare’ structuur of geur heeft, of word je al ongemakkelijk bij het idee om met anderen te eten. Kokhalzen of walging zijn niet ongewoon.
Je zegt liever nee tegen etentjes of blijft het liefste thuis eten, uit angst of schaamte. En hoeveel je ook al hebt geprobeerd – blijvende verandering bleef uit.
En ondertussen zeg je tegen jezelf: “Het is gewoon wie ik ben.” Maar wat als dat niet zo is?
“Maar ik heb toch geen eetstoornis?”
Die vraag krijg ik vaker dan je denkt. Want als je geen ondergewicht hebt, geen eetbuien, en niet geobsedeerd bent met calorieën, dan zal het toch wel meevallen?
Maar jouw relatie met eten bepaalt zóveel – hoe je je voelt, je sociale leven, je energie, je zelfbeeld. Het bepaalt of je je vrij voelt in je keuzes, of voortdurend bezig bent met aanpassen, vermijden of verklaren. En als eten je belemmert in je dagelijks leven, in je sociale contacten of in hoe je je over jezelf voelt, dan is het tijd om daar echt iets mee te doen.
Hoe ontstaat het eigenlijk?
Je weet misschien best dat je niet doodgaat van een stukje tomaat, broccoli of kaas. Maar je lichaam reageert anders. Alles wat we ooit meemaken, slaan we op in ons onderbewustzijn.
Soms weet je nog precies wanneer het is begonnen. Een moment waarop je iets at wat je zó vies vond, dat je lichaam direct protesteerde. Misschien heb je je verslikt, werd je misselijk, of ben je ergens van geschrokken rondom eten.
Maar het kan ook heel goed zijn dat je je dat moment niet (meer) herinnert – en dat is helemaal niet erg. Voor veel mensen is het gewoon altijd al zo geweest dat ze bepaalde dingen niet lusten.
Het is ook niet belangrijk dat je weet wanneer het is ontstaan. Feit is: ergens onderweg heeft jouw brein besloten dat bepaald eten niet veilig is. En als er eenmaal zo’n ‘programma’ in je onderbewustzijn is opgeslagen, blijft het draaien zoals het ooit is ontstaan.
Je bewuste brein kan daar niet zomaar bij. Rationeel wéét je misschien dat een stukje tomaat, broccoli of kaas geen kwaad kan, maar je lichaam reageert anders – alsof het vergif is. Alleen al de gedachte om het in je mond te stoppen kan genoeg zijn om een fysieke reactie op te roepen, zoals walging of kokhalzen.
Hypnose als oplossing – de basis van mijn methode
Met hypnose hebben we wél toegang tot jouw onderbewustzijn. En precies daar ligt de sleutel. We kunnen het oorspronkelijke programma dat ooit is opgeslagen – het idee dat bepaald eten onveilig of bedreigend is – gaan resetten. En dat resetten vormt de kern van mijn methode.
Ik ben gespecialiseerd in het helpen van mensen met ARFID. Door mijn jarenlange ervaring én mijn achtergrond in hypnose, coaching en gedragsverandering heb ik een unieke methode ontwikkeld die bij uitstek geschikt is voor hardnekkige eetproblemen zoals ARFID. Mijn methode is persoonlijk, zorgvuldig opgebouwd en afgestemd op wie jij bent.
Deze aanpak helpt je om weer controle te krijgen over je eetgedrag. Om gezonder te gaan eten. Zonder stress ergens te kunnen blijven eten. Om gewoon mee te kunnen doen – bij feestjes, etentjes of vergaderlunches – zonder je zorgen te maken over wat er op tafel komt. Of om lekker op vakantie te gaan naar het buitenland, zonder angst voor onbekend eten of lastige situaties.
Je hoeft niet langer te vermijden of uit te leggen. Je kunt meedoen. Vrij, ontspannen en met vertrouwen.
Ervaringen van anderen
Op de pagina Eetstoornis de baas en YouTube-kanaal vind je talloze filmpjes én ervaringsverhalen van mensen die opnieuw hebben leren eten. Voor hen ging er een wereld open.
Zoals Stephanie, die na 54 jaar groenten en fruit durfde te proeven – zonder kokhalzen of angst. Ze ontdekte een wondere wereld die voor haar open ging: samen koken met haar dochters, spontaan uit eten gaan zonder de menukaart eerst uit te pluizen, en gewoon mee-eten zonder schaamte.
Sjuul durfde jarenlang geen groenten of fruit te eten uit angst om te kokhalzen of over te geven. Totdat ze via hypnose haar eetstoornis overwon.
Anne probeerde na haar sessie een maaltijdsalade – een enorme stap. “Ik heb ontzettend veel geproefd deze week,” schreef ze.
Desiree vertelde dat ze nauwelijks iets gezonds lustte en misselijk werd van de geur van vis en groenten. Na drie sessies at ze zonder moeite verschillende soorten eten – en zelfs met plezier.
Een andere cliënt vertelde hoe ze in het begin twijfelde of hypnose wel iets zou doen. Uiteindelijk ontdekte ze dat haar reactie op eten fundamenteel veranderd was. Ze eet nu met plezier salades, vis, stamppotten en zelfs bloemkool.
Benny schreef: “Vroeger verzon ik excuses om maar niet ergens te blijven eten. Nu ga ik geen uitnodiging meer uit de weg. Er is een hele nieuwe wereld voor mij opengegaan, en het is de moeite waard.”
Herken je jezelf?
Klaar om jouw relatie met eten te veranderen? Plan vrijblijvend een kennismakingsgesprek in en ontdek of mijn aanpak jou kan helpen. Geen druk, geen oordeel – alleen een eerste stap naar meer vrijheid.
Nieuwsgierig hoe het eruit kan zien als het wél lukt? Bekijk hoe ik werk of lees de verhalen van anderen op mijn op de recensiepagina. Zij leerden weer eten, durfden te proeven en zaten met vertrouwen aan tafel.
