Stoppen met Trichotillomanie door Hypnose – Aanpakken van de échte oorzaak

door lucilleW | Blogs, Dwang, Negatieve gewoonten

Trichotillomanie – de onweerstaanbare drang om haren uit te trekken – is een probleem waar verrassend weinig over wordt gesproken. Toch komt het vaker voor dan je misschien denkt. Veel mensen doen het in stilte, vaak onbewust, en schamen zich voor de kale plekken op hun hoofd of het ontbreken van wimpers of wenkbrauwen. Ze proberen het te verbergen met haarlak, make-up of door hun haar in een staartje te dragen, maar vanbinnen voelen ze zich onzeker en gefrustreerd.

Als je hier last van hebt, herken je het misschien wel: je draait gedachteloos aan een haar, voelt dat er eentje ‘niet goed zit’ en trekt hem eruit. Of je merkt het pas als je er al mee bezig bent. Vaak gebeurt het automatisch, zonder dat je er controle over lijkt te hebben. En juist dat maakt Trichotillomanie zo frustrerend. Want hoe graag je ook wilt stoppen, het lijkt sterker dan jezelf.

Waarom ik deze blog schrijf

In de afgelopen tien jaar heb ik in mijn praktijk veel mensen begeleid met Trichotillomanie. Wat me opvalt, is dat er nog steeds veel schaamte omheen hangt. Mensen denken dat ze de enige zijn, of dat ze zich ‘aanstellen’. Ze hebben het gevoel dat ze het zelf moeten oplossen. Maar dat is niet waar – en vooral: niet nodig.

Met deze blog wil ik Trichotillomanie uit de taboesfeer halen. Je uitleg geven over waar het vandaan komt, waarom het zo moeilijk is om te stoppen, en wat wél werkt. En dat doe ik vanuit mijn ervaring én mijn expertise in hypnotherapie.

Wat is Trichotillomanie eigenlijk?

Trichotillomanie is een aandoening waarbij je de onweerstaanbare drang voelt om haren uit te trekken. Dit kan gaan om hoofdharen, wimpers, wenkbrauwen, baardharen of zelfs haren op je armen of benen. Het gedrag wordt vaak onbewust uitgevoerd en kan verschillende functies hebben: troost, spanning ontladen, ontspanning of zelfs concentratie.

Waar komt het vandaan?

Trichotillomanie ontstaat vaak al op jonge leeftijd. Je hebt het misschien afgekeken van een ouder, broer of zus. Of het gedrag ontstond in een periode van stress, angst of overprikkeling. Op het moment dat je begon, gaf het je een prettig gevoel: ontspanning, controle, veiligheid. En juist dat gevoel werd opgeslagen in je onderbewustzijn.

Je onderbewustzijn is krachtig – het stuurt 95% van je gedrag aan. Dat betekent dat, hoe graag je ook bewust wilt stoppen, jouw automatische reacties sterker zijn dan je bewuste wil. Zodra je in een situatie komt waarin je spanning voelt, zal je onderbewustzijn reageren met wat ooit werkte: haren trekken. En dat patroon herhaalt zich steeds opnieuw.

Waarom wilskracht vaak niet genoeg is

Misschien heb je jezelf al honderd keer voorgenomen: “Nu stop ik ermee.” En toch gebeurt het weer. Achteraf baal je, voel je je schuldig of zelfs boos op jezelf. Maar het is geen gebrek aan discipline. Het is een patroon dat diepgeworteld ligt in je onderbewustzijn – en dat vraagt om een andere aanpak.

Een voorbeeld uit de praktijk

Een cliënte van mij – eigenaresse van een groot bedrijf – worstelde jarenlang met Trichotillomanie. Ze schaamde zich enorm voor de kale plekken op haar hoofd. Als boegbeeld van haar organisatie voelde ze de druk om er altijd goed uit te zien. Ze trok voornamelijk als ze alleen was en verborg haar kale plekken onder een knotje.

Tijdens onze sessies – waarin ik gericht werk op het vinden en aanpakken van de onderliggende oorzaak – begon ze zich te herinneren dat ook haar moeder haren uittrok. Later bleek dat ook haar broers, zussen, een oom en een nichtje ermee te maken hadden. Het gedrag zat verweven in het familiesysteem. Door het onderbewuste patroon te herkennen en te resetten, kreeg ze stap voor stap weer controle terug.

De zichtbare gevolgen verbergen

Wat je vaak ziet bij mensen met Trichotillomanie, is dat ze proberen de zichtbare gevolgen van het trekken te verbergen. Ze gebruiken haarlak, dragen hun haar in een staart of knotje, of investeren in nepwimpers en make-up. Alles om de kale plekken te camoufleren en de schade te verbergen voor de buitenwereld. Soms worden zelfs haarstukjes, petjes of sjaals gebruikt om het trekken minder zichtbaar te maken. Maar vanbinnen voelen veel mensen zich onzeker, beschaamd en gefrustreerd over het feit dat ze het toch niet kunnen stoppen.

Een ander praktijkvoorbeeld: jonge vrouw in de showbusiness

Ik denk bijvoorbeeld aan een andere cliënte van mij, een jonge vrouw die in de showbusiness werkte. Ze moest er altijd representatief uitzien, zeker bij belangrijke audities. Ze werkte onder hoge druk en er werd veel van haar gevraagd. Ze trok haar wimpers en wenkbrauwen uit, wat haar dagelijks functioneren belemmerde en haar zelfvertrouwen sterk aantastte. Omdat ze niet wilde dat iemand het zou merken, investeerde ze veel tijd en moeite in haar uiterlijk. Ze gebruikte nepwimpers, wenkbrauwpotlood en eyeliner om het te verbloemen, maar diep van binnen voelde ze zich voortdurend onzeker en bekeken.

Ze had hier al jarenlang mee geworsteld en al van alles geprobeerd – van middeltjes tot verschillende vormen van therapie – maar niets leek écht te helpen. Toen ze uiteindelijk bij mij terechtkwam, zijn we samen gaan kijken naar wat er onder dit gedrag lag. In eerste instantie kreeg ze inzicht in haar patronen en overtuigingen die in haar onderbewustzijn waren opgeslagen. Daarna zijn we met behulp van hypnose haar negatieve overtuigingen gaan resetten in het onderbewustzijn. Daardoor verdween voor haar de innerlijke noodzaak om haar wimpers en wenkbrauwen uit te trekken.

Wat Zit Er Achter Dit Gedrag?

Om van Trichotillomanie af te komen, moet je begrijpen waar het vandaan komt. Wat zijn de triggers? Vaak zijn die een reactie op stress, spanning of verveling. Misschien merk je dat je vooral aan je haren trekt als je moe bent, als je je ongemakkelijk voelt, als je je zorgen maakt of als je je moet concentreren. Voor sommige mensen heeft het te maken met controle: een haar voelt ‘niet goed’ en móét eruit. Vaak treft het mensen die alles perfect willen doen, die de lat hoog leggen voor zichzelf en anderen. Voor anderen is het juist een automatische manier om rust te vinden, zich veilig te voelen.

Soms zijn het ook fysieke triggers die het trekken uitlokken. Bijvoorbeeld een haar die ‘niet goed voelt’ of niet recht zit, waardoor je het gevoel hebt dat hij eruit móét. Of make-up zoals mascara, die je wimpers laat klonteren en aan elkaar doet plakken. Waardoor de structuur ook aanleiding geeft tot het uittrekken ervan.

Wat Kun Je Doen Om Het Trekken Te Doorbreken?

Misschien vraag je je nu af: wat helpt dan écht? Hoe kun je hier op een praktische manier mee aan de slag?

Ik zei het net al: door bij de oorzaak te beginnen. Door te onderzoeken wat eronder ligt, naar het échte waarom achter het gedrag. Want pas als je de kern aanpakt, wordt stoppen ook echt mogelijk. Hoe doe je dat nu? Hier een paar praktische tips:

Tip 1: Breng je triggers in kaart. Ga een week lang bijhouden in een boekje wanneer je aan je haren trekt of ermee speelt. Schrijf ook op waar je bent op dat moment – bijvoorbeeld in de auto, voor de tv of achter je computer. Natuurlijk heb je globaal wel een idee wanneer je het doet, maar door het echt te registreren zie je veel duidelijker hoe vaak het gebeurt, hoe lang het duurt en in welke situaties het steeds terugkomt. Juist dat maakt je bewust, en die bewustwording is de eerste stap om het patroon te kunnen doorbreken.

Tip 2: Ontdek je persoonlijke patroon. Na een week pak je je boekje erbij. Bekijk rustig wat je hebt opgeschreven. Bij welke emotie of situatie voelde je de drang om aan je haren te trekken? Soms is dat heel subtiel. Veel van mijn cliënten zeggen: ‘Ik doe het zonder reden.’ Maar juist door alles eerlijk te noteren bij stap 1 – wat er vlak vóór het trekken gebeurde – krijg je inzicht in je eigen emoties. En dan kunnen er ineens kwartjes vallen. Misschien merk je dat je het vooral doet als je gespannen bent, je moet focussen, je je verveelt, of als je bang bent om iets niet goed te doen. Dat inzicht is enorm waardevol.

Tip 3: Onderzoek je behoefte. Kijk vervolgens welke behoefte er op dat moment eigenlijk onder zit. Doe je het als je gestrest bent? En geeft het haren trekken jou ontspanning? Als je dit weet, zorg dan dat je andere manieren vindt om tot ontspanning te komen.

Of als je merkt dat je het vaak doet als je achter je computer zit of als je jezelf moet concentreren. Dan kan het helpen om je handen iets anders te laten doen of je zintuigen op een andere manier te prikkelen. Denk aan een stressballetje, een elastiekje om mee te spelen, of iets creatiefs zoals tekenen. Als je zorgt dat je handen of je aandacht iets anders te doen hebben, kan dat echt helpen. Zo geef je je brein een andere manier om zich te focussen, zonder dat het automatisch naar haren trekken grijpt.

Trek je aan je haren als je je onveilig voelt? Sta dan eens stil bij waar dat gevoel vandaan komt. En kijk of je daar iets in kunt aanpassen, hoe klein ook.

Een trigger kan ook iets fysieks zijn, zoals een oneffenheid in je haarstructuur. Of make-upproducten die je haren stug maken – denk aan mascara, wenkbrauwpotlood, wax of gel. Als dat zo is: gebruik dan minder van die producten. Of zorg dat je zodra je thuiskomt je make-up verwijdert en je haar verzorgt. Voorkomen is beter dan genezen.

Tip 4: Bescherm jezelf tijdens je slaap. Er zijn ook mensen die ongemerkt in hun slaap aan hun haren trekken. En dan enorm balen als ze ’s morgens wakker worden en merken dat ze het toch weer gedaan hebben. In zulke gevallen kun je proberen om het te doorbreken door bijvoorbeeld ’s nachts een oogmasker te dragen, zachte handschoentjes aan te doen of een hoofddoek om te knopen. Het voorkomt misschien niet meteen alles, maar het helpt je wel om bewuster te worden van het moment waarop het gebeurt – en dat is al een hele stap vooruit.

Tip 5: Doorbreek het taboe. Gooi het open. Deel je probleem. Door erover te praten, haal je de schaamte eraf en zul je steun ervaren. Anderen begrijpen je vaak beter dan je denkt. En door jezelf kwetsbaar op te stellen, krijg je vaak juist respect en verbinding terug.

Tip 6: Wees mild voor jezelf. Veroordeel jezelf niet. Zeg niet: “Het zal me nooit lukken, want ik heb het toch weer gedaan,” of: “Hoe kan ik zo stom zijn.” Ik weet hoe groot de schaamte kan zijn. Maar juist dan is het belangrijk om vriendelijk tegen jezelf te praten. Zou je dit ook tegen een goede vriend(in) zeggen? Waarschijnlijk niet. Je zou begrip tonen, troosten en zeggen: “Het is oké, dit kan gebeuren. Je begint gewoon weer opnieuw.” Gun jezelf diezelfde steun. Je zit in een leerproces, en dat gaat nu eenmaal met vallen en opstaan. Een terugval betekent niet dat het je nooit zal lukken – het hoort erbij. Geef niet op, elke stap telt.

Jij kunt dit doorbreken. Ik hoop dat je wat aan deze tips gehad hebt, en dat je er zelf mee aan de slag kunt. Door de werkelijke oorzaak aan te pakken, kun je blijvend verandering creëren.

Mocht je hier meer over willen weten, neem dan gerust een kijkje op mijn website hypnosenijmegen.nl – dat schrijf je hypnose-nijmegen.nl. Daar vind je ook de mogelijkheid om vrijblijvend een gratis gesprek in te plannen – gewoon om even te sparren en te ontdekken wat er voor jou mogelijk is.

Hoe hypnose kan helpen

Omdat Trichotillomanie diep geworteld is in het onderbewustzijn, is hypnose een effectieve manier om het gedrag bij de kern aan te pakken. Deze methode richt zich op het loslaten van negatieve overtuigingen en hardnekkige patronen die zijn opgelsagen in het onderbewustzijn. Door de échte oorzaak van het trekken op dat dieperliggende niveau aan te pakken, ontstaat er ruimte voor blijvende verandering. De drang om haren uit te trekken neemt daardoor niet alleen af, maar kan volledig verdwijnen – omdat het onderliggende mechanisme simpelweg niet meer wordt geactiveerd.

Hypnotherapie is een effectieve methode bij dwangmatig gedrag, omdat het werkt op het niveau waar deze patronen ontstaan zijn. In plaats van symptoombestrijding pak je de oorzaak aan. Je leert je brein andere oplossingen aan te reiken voor stress, onrust of spanning. Dit maakt hypnose bijzonder geschikt bij het stoppen met haren trekken, zeker wanneer andere behandelingen niet voldoende helpen.

In mijn praktijk werk ik met op maat gemaakte trajecten die volledig zijn afgestemd op jou. Geen standaardprogramma’s of groepssessies, maar een persoonlijke aanpak waarin jij écht centraal staat. Geen ‘one size fits all’, want jij bent uniek – en jouw oplossing moet dat dus ook zijn.

Door mijn jarenlange ervaring in het werken met mensen die worstelen met Trichotillomanie, heb ik een aanpak ontwikkeld die verder gaat dan alleen symptoombestrijding. Ik gebruik hypnose als kern, aangevuld met technieken die helpen om het onderbewustzijn te bereiken en te resetten. Snel, doelgericht en met blijvend resultaat.

Mijn methode is er niet op gericht om je te laten ‘volhouden’ of door wilskracht te stoppen. We pakken het échte probleem aan, bij de bron. En omdat jouw situatie uniek is, is dat traject dat ook. Juist daardoor kan het veel meer opleveren dan alleen stoppen met haren trekken – het geeft je zelfvertrouwen, helderheid en grip terug op meer gebieden in je leven.

Door te werken op het niveau van het onderbewustzijn kunnen we de kern van jouw gedragspatroon aanpakken – daar waar het ooit ontstaan is. Want jij bent uniek, en dat vraagt om een persoonlijke aanpak. Juist daardoor kunnen we snel en effectief resultaat behalen, zonder jarenlange therapie. En het mooie is: als je dit patroon doorbreekt, levert het vaak veel meer op dan alleen stoppen met haren trekken. Het geeft je zelfvertrouwen, rust en grip op andere gebieden in je leven.

Tot slot

Ik hoop dat je iets aan deze blog hebt gehad. Misschien herken je jezelf in de verhalen. Of misschien ken je iemand voor wie dit herkenbaar is. Deel deze blog gerust – je kunt er echt verschil mee maken.

Wil je meer weten over hoe je Trichotillomanie blijvend kunt doorbreken met hulp van hypnose? Neem dan een kijkje op mijn website hypnose-nijmegen.nl. Je kunt daar ook vrijblijvend een gratis gesprek inplannen,
of connect met mij op Facebook
of me een berichtje sturen via Instagram.

Je staat er niet alleen voor. En er is wél een oplossing.

Liefs, Lucille